Budynek Wydawnictwa „Medycyna Praktyczna”
Koncepcja projektowa.
Horyzontalna monumentalna bryła z betonu jest tu nawiązaniem do masywu skalnego, co pozwala jej zintegrować się gruntem i otaczającą zielenią. Zdecydowałem o postawieniu niebieskiego pochylonego równoległościanu z betonu, który jest mocno akcentującym się w terenie znakiem wydawnictwa, nadaje on budowli indywidualny charakter powiązany z prowadzoną w nim działalnością.
Widoczne na podłużnej elewacji przesunięcie tektoniczne bryły, to jakby wykute w masywie schody prowadzące na dach, skąd roztaczają się wspaniałe panoramy, zielone w sąsiedztwie i górzyste w oddali. Widać stąd masywy Beskidzkie a przy dobrej widoczności Tatry.
Budynek posiada 3300 m2 powierzchni użytkowej położonej na 3 kondygnacjach.
Technologie.
Zastosowano tu podwójną ścianę z lanego na budowie betonu. Pierwotnie została wykonana konstrukcja żelbetowa ścian i stropów. Następnie wykonano warstwy zewnętrzne, ocieplenie styropianem wraz z zewnętrzną warstwą żelbetową grubości 10 cm zamocowaną do konstrukcji za pomocą systemu zakotwień ze stali nierdzewnej. Szczególnie trudnym wyzwaniem wykonawczym było wykonanie i podwieszenie żelbetowej ściany okładzinowej na frontowym równoległościanie z powodu jej odchylenia od pionu o 15 stopni.
Beton na elewacji nie jest specjalny. Ma liczne nierówności i dlatego nazywam go „betonem niearchitektonicznym”. Został pomalowany specjalnymi farbami „laserunkowymi” – transparentnymi, konserwującymi powierzchnię i nadającymi wymagany odcień. Beton harmonizuje z surowością otaczającej przyrody i wystroju wnętrz , jest trwały, prezentuje się prestiżowo (znacznie lepiej niż popularny tynk cienkowarstwowy), a równocześnie elewacja ta nie krzyczy pokazując wydane na nią pieniądze jak prestiżowe elewacje wentylowane z kamienia, klinkieru czy innych specjalnych płyt ponieważ jest od nich zdecydowanie tańsza.
Zastosowałem tu również duże ilości drewna w jego naturalnych kolorach.
We wnętrzu zbudowano wiele ścian ze zwykłej cegły pełnej, pozostawiając je nieotynkowane.
Cały wystrój wnętrza wynikający z surowości i naturalnych materiałów przełamałem decydując się na dużą ilość transparentnych szklanych przegród wydzielających aneksy o wymaganej funkcji pod względem akustycznym i organizacyjnym przy zachowaniu łączności wizualnej.
Widoczne na podłużnej elewacji przesunięcie tektoniczne bryły, to jakby wykute w masywie schody prowadzące na dach, skąd roztaczają się wspaniałe panoramy, zielone w sąsiedztwie i górzyste w oddali. Widać stąd masywy Beskidzkie a przy dobrej widoczności Tatry.
Budynek posiada 3300 m2 powierzchni użytkowej położonej na 3 kondygnacjach.